Το Σύνδομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS) αφορά ένα ποσοστό 5-10% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας και αντιπροσωπεύει μια σοβαρή διαταραχή του μεταβολισμού.

Η γενεσιουργός αιτία της μεταβολικής διαταραχής, είναι η αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη, που συνδέεται με αυξημένη ωοθηκική παραγωγή ανδρογόνων ορμονών, παχυσαρκία, ακμή, υπερτρίχωση, ανωοθυλακιορρηκτικούς κύκλους και σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ.

Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών εμφανίζει έντονη οικογενή επίπτωση, πράγμα που δείχνει πως υπάρχει μεγάλη γενετική συμβολή στην εμφάνιση του. Δεν είναι ακριβώς γνωστό πως κληρονομείται, αλλά οι τελευταίες μελέτες δείχνουν πως πρόκειται για έκφραση ενός επικρατούντος γονιδίου.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ:

Για να γίνει η διάγνωση του PCOS πρέπει να υφίστανται δύο από τα παρακάτω κριτήρια:

• Πολυκυστική εμφάνιση των ωοθηκών
• Διαταραχή στον καταμήνιο κύκλο, συνήθως αραιομηνόρροια(η περίοδος εμφανίζεται με καθυστέρηση μηνών) ή αμηνόρροια (αναστολή έλευσης περιόδου).

• Υπερανδρογοναιμία, δηλαδή αυξημένες ανδρικές ορμόνες στο αίμα ή και συνοδά συμπτώματα όπως ακμή, υπερτρίχωση κ.α.

Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι, μια γυναίκα μπορεί να πάσχει από PCOS ακόμα και χωρίς πολυκυστική απεικόνιση των ωοθηκών, αρκεί να έχει σοβαρές διαταραχές στον κύκλο και υπερανδρογοναιμική εκδήλωση.

Συνήθως η ασθενής παραπονιέται για παχυσαρκία ή τάση για αύξηση του βάρους της, ανώμαλο κύκλο (αμηνόρροια-ολιγομηνόρροια-αραιομηνόρροια σε ποσοστό 20-50%), αυξημένη τριχοφυία (65-70%), ακμή (25-35%) και αλωπεκία (3-6%). Ένα σημαντικό ποσοστό (20-75%) των γυναικών αυτών πάσχει από υπογονιμότητα. Στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις το PCOS διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια της διερεύνησης των αιτίων της υπογονιμότητας του ζεύγους.

Η διερεύνηση συνεχίζεται με Διακολπικό Υπερηχογράφημα Ωοθηκών και εν συνεχεία με έλεγχο του ορμονικού προφίλ της ασθενούς με μια σειρά εξετάσεων (LH, FSH, Προλακτίνη, Προγεστερόνη κ.ά.).Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί η τάση για αύξηση βάρους. Υπάρχουν ασθενείς οι οποίες πραγματικά ασκούνται τακτικά και  κάνουν δίαιτα για να διατηρήσουν το βάρος τους χωρίς αποτέλεσμα. Εδώ ο Γυναικολόγος θα πρέπει να διακρίνει το πρόβλημα και να προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις ή αλλαγή θεραπείας προκειμένου να έχει αποτελέσματα. Όσο πιο υπέρβαρη είναι μια ασθενής τόσο πιο έντονα είναι τα προβλήματα αυτά και άλλο τόσο δύσκολο είναι γι’αυτήν να χάσει βάρος.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ:

Συνήθως αρχικά γίνεται με ένα απλό αντισυλληπτικό χάπι. Ταυτόχρονα συνίσταται τακτική άσκηση και δίαιτα. Αν χρειαστεί μπορεί σταδιακά να χορηγηθεί μετφορμίνη, η οποία χρησιμοποιείται σε Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ, με ικανοποιητικά αποτελέσματα στον έλεγχο του βάρους, την τριχοφυΐα, αλλά και την ωορρηξία.

Τέλος, η σύγχρονη χειρουργική προσέγγιση στην θεραπεία του Συνδρόμου Πολυκυστικών Ωοθηκών ονομάζεται λαπαροσκοπικό  ¨Drilling¨  ωοθηκών και έχει ως αποτέλεσμα την αντιμετώπιση του προβλήματος ωοθηλακιορρηξίας και αυξάνει σημαντικά το ποσοστό γονιμότητας.